Sultanşehir Şiiri - İhsan Kara

Herşey kutlu bir sözün muştusuyla başladı,
Müjdeye ermek için ne ordular kışladı,
Başta Eyyub ve nice sahabe burda kaldı,
İlahi nusret fethe Fatih'i reva kıldı.

Ayasofya fetihle İslam'a sembol oldu,
Artık bu aziz şehrin ser-nâmı 'İslambol'du,
Herbir köşe taşına maneviyat nakşoldu,
Devlet-i Osmânî'ye yıllarca başkent oldu.

Kıta, çağ ve kültürün kucaklaştığı yer,
Avrupa şöyle dursun, adın dünyaya değer,
Ahirette en büyük müjde cennetse eğer,
Biz daha bu dünyada girmişiz ona meğer.

Hangi yakana geçsem maneviyat el verir,
Sahabe, evliyaya yatak olmuş bir şehir,
Mekke, Medine, Kudüs sonra İstanbul gelir,
Sana 'belde-i tayyibe'den daha başka ne denir?

Her tepende bir mabed geçmişe temel atmış,
Sinan'la minareler tevhidi arşa katmış,
Tekbirler, salavatlar her tarafı kuşatmış,
Dualı eller seni asırlarca yaşatmış.

Zeynepkamil'de doğmak, Üsküdar'da gün görmek,
Birkaç adım ötede Karacaahmet'te ölmek,
Bu güzide şehirde kâh ağlayıp kâh gülmek,
Heralde budur ömrün kıymetin iyi bilmek.

Geceleri ışıltılı gerdanlık takar Boğaz,
Gündüzleri maviler giyer salınır pür-naz,
Baharda renk cümbüşü; yeşil, sarı, turkuaz,
Gelin olur Çamlıca kışın duvağı beyaz.

Aşıkların dilinde ismin daim anılır,
Şairler, besteciler hep senden ilham alır,
Büyülü ikliminde gönüller sevdalanır,
Seni anlatmak zor, sende ancak yaşanır.

İstanbul ah İstanbul şehirlerin sultanı,
Her taşında bir tarih her köşende bir anı,
Mehterden gelen sesler özletiyor ecdadı,
Topkapı fethi bekler, Ayasofya ezanı.