Sultanname2.. Şiiri - Hüseyin Cahit İzgin

öyle bir yer açtımki gönlümde Sana..
uçurumlarla çevrili kalbimi döven dalgalara
süpürdüm Senden başka her aşkı..
ne bir hayali kaldı gözlerimde aşkların,
nede saklanacakları bir toprak tanesi..

o kadar temizim ki;
bir avuç gökyüzüne eşlik eden bir kaç kuştan başkasına
asla izin vermiyorum hava sahamızda..
ayak basacağın yerlere çimenler ektim yemyeşil,
hepsi aynı boyda hepsi aynı tonda..

denizinden bulutuna yükselen,
bulutundan toprağınla birleşen bir gökkuşağı inşa ettim..
aralarına kırmızı karanfiller diktim ellerimle..
ikincisini gördüğünde ilkini unutamayacak kadar sık,
bir ömür Seni seyredebilecek mesafede..
ve kırmızı ceketinin hizasında hepsi..
Sen yürüdüğünde,beni kıskanıyorlar sanki..

Bir fidan diktim,evimizin tahta merdiveninden çıkınca
yüzüne benden daha yakın olan güneşi karşılayacak olan..

Bir kuyu eştim,tepesinde çıkrığı,ucunda urganı,sonunda
yakamoz var..
Akşam yemeklerimiz için birde masa..
üzerinde hezaran çiçekleri..

Bir yol çizdim,deniz mavisi..
incilerle süsledim kenarlarını..
istiridyelerden,yürüyen birde merdiven var yol üzerinde..
olurda yemekten sonra şöyle bir aya yaslanıp,
çölde gümüş gibi parlayan yuvamıza bakmak istersin belki..

bütün bunları yapması çok zor olmadı..
Zor olan vazgeçmek oldu her gününü ipeklerle ördüğüm dostluklarımdan..
Herşeyden vazgeçtim..
İbadet saydım Seni sevmeyi..

...