Nimetler verilmiş bol bol,
Rahatlık, keyfiyet en kolay yol,
Nurla akan nehirlerde yıkanmak varken,
Nedendir? açmak kapılarını, icabet etmektir nefs´e...
Bolluğa alışan bedenlerde körleşir gözler,
Nimetlerin nerden geldiği unutulmuş,
Dilden çıkar sözler,
Sonradan af dilenecek günler yoktur ahirette,
Zaman kısa, öfke büyük olunca gidilecek yollar bulunmalı,
Doğru yol hak´dan umulmalı…
Söyletmez mi? Dillere, O´na olan aşkı bulunca gönüller,
Gidilince eksiksiz şüphelerle, O´na edilen dualar boş dönmez,
Hiç zarar yoktur,O´nun yoluna ölmek en halis niyettir…
Aklın; ne kadarını aldı ki bu dünyada, nimetlere şükür nedir?
Yorulmak; gönlün gölgesinde tesbih etmek değildir Rabb´ine,
Ehemmiyettir! Başkası yalan esir hayat…
Sana lütuflar verilmiş,haberin yok ki kendinden,
Boşuna dolanırsın dünya nimetlerinde,esirlik budur bilmez misin…
Biziz acz ve fakr olan sadece ben değil…
Kimiz ki? O´na isyan edelim… gücümüz o´ndan bir ihsan…
Hadi bakalım ya yaşarsın buhran ya da olursun o ´na sultan…
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 21:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!