Sultanım Yok Şiiri - İsmet Alagöz

SULTANIM YOK

Sözüm ne sitemdir ne de tuğyan
Bazen dayanmaz yüreğim inan
Gönderilmişken dünyaya, üryan
Kıymeti yok dünyanın…tahtımın Sultanı yok…

Bir kez acı yedin mi, tatlanmaz ağzın
Kış olur mevsimin, dondurur yazın
Dertler nakarat olur, kırılır sazın
Razıyım amma buna, bahtımın Sultanı yok...

Düğün olmuş, bayram olmuş ellere
Evim barkım harap olmuş, bilene
Her şey Onun, neyim var diyene
Padişah olsam bile, gönlümün Sultanı yok...

Sabr-ı cemil verirmiş yaradan
Sanırsın ki kurtulan yok bu yaradan
Geçmesine geçer zaman aradan
Geçer amma neyleyim,ömrümün Sultanı yok...

Ananın duası görünmez silah
Garip kuşun yuvasını yaparmış Allah
Veren O, alan O, biiznillah
Uçtum amma neyleyim, yuvamın Sultanı yok...

Bu dünyanın yarı çok, ağyarı çok
Dünyayı tek bilene, zevki sefası çok
Gözü doymayana, makamı, şanı çok
Saraylarım olsa neyleyim, köşkümün Sultanı yok...

İsmet Alagöz