Sultanım Şiiri - Erkan Harman

SULTANIM
Gönül ateşim söndü, yaralarım kapandı,
Gel seninle yaraları kaşıyalım Sultanım.
Şu üç günlük dünyada ömrümüz yarılandı,
Yarınları beraber yaşayalım Sultanım.

Kalbim biraz dar geldi sevecek yer kalmadı,
Aşkın artık büyüdü bu bedene sığmadı,
Belki yaparım dedim ama sensiz olmadı,
Bu yük bana zor geldi paylaşalım Sultanım.

Sana Sultanım dedim, sen kendinle övünme.
Ben varisem sultansın başkasına güvenme.
Aman ha bana hemen kırılıpta gücenme.
Gönül sarayıma gel, buluşalım Sultanım.

Bülbül gülü görünce onu ne çok sevmişti,
O'nun için nağmeler, türküler söylemişti,
Garibe gül koklamak hiç nasip olmamıştı,
Bülbüle nispet olsun, koklaşalım Sultanım.

Bu aşk dediğimiz şey, öyle basit şey değil.
Ozanların dediği şarap değil, mey değil,
Bir neyzenin ilahi öttürdüğü ney değil,
Bu konuyu mecliste tartışalım Sultanım.

Bilmem hatırlarmısın, ben sana gel demiştim?
İki sohbet ederiz birazcık kal demiştim,
Elimdekini sordun ben sana gül demiştim,
Hala bekliyorum gel dertleşelim Sultanım.

Sultanım her yerde demişsin ki zor artık,
Benden başka herşeyin hayalini kur artık,
Bu sözlerin bana çok, çok ağır gelir artık,
Yani sen diyorsun ki çek kendini vur artık,
Silahımı kafamda görürsen birgün artık,
İş işten geçti artık, deme bana dur artık.

Ey benim canımın canı Sultanım
Kırıldım, gücendim, küstüm, darıldım

Erkan Harman