Sultanım Şiiri - Serdar Atabay

Canım verip, canım olan.
Tek bildiğim,yanım olan.
Kalp mühürüm, kanım olan.
Var eden sen, sen Sultanım.

Cemalinde, nuru gördüm
Sevdim ama,zoru gördüm
Kalbim yanık, koru gördüm.
Hâr eden sen, sen Sultanım.

Besmeleyle,öz yoğurdun.
Nazarlıktın, bak uğurdun.
Sana düştüm, sen doğurdun.
Kâr eden sen, sen Sultanım

Seni sevdim, sende tektim.
Gözlerime, mühür çektim.
Şu gönlüme, yerin ektim.
Yâr eden sen, sen Sultanım

Söylüyordun,söze kandım.
Ölene dek, sende candım
Ateşinle her gün yandım.
Nar eden sen, sen Sultanım

Pişman olsan,dönüş mü var?
Çok çıkmışsın, iniş mi var?
Pul bilmeze, gümüş mü var?
Bar eden sen, sen Sultanım.

Aşk gülünü, tutan eldim.
Yüreğinde, akan seldim.
Ben Serdar’ ım, sana geldim.
Ar eden sen, sen Sultanım.