Sultanım Şiiri - Ömer Ziya Soyyiğit

Bir kadeh nuş ettim bezm-i ezelde
Safalar getirdi bana sultanım
O lezzet var iken ağızda dilde
Bülbüle döndürdü beni sultanım

Ne gücüm var idi nede kuvvetim
Lal olmuştu bütünüyle kudretim
Aşikar olmuş idi mürüvvetim
Seni candan sevmiş idim sultanım

Coşuyordum, coşkun akan sel gibi
Açıyordum ilkbaharda dal gibi
Sözlerinde lezzet vardı, bal gibi
Kovanımın sahibiydin sultanım

Noldu bilmem pınarıma, bulandı
Dallarımda hep baykuşlar dolandı
Sanki o tatlı sözlerim yalandı
Yıllarımı heba ettim sultanım

Zaman zaman parlıyordu lem'alar
Semalardan geliyordu damlalar
Yanıyordu, hiç sönmeden lambalar
Görmüyordu benim gözüm sultanım

Kararmış kalbime saldın Ziya'yı
Talim ettin hem edebi hayayı
Buldum şükür, özlediğim safayı
Yine lutfeyledin bana sultanım

21 Nisan 1981