Sultânım Şiiri - Ediz Servan Erdinç

Ey benim lebi uçmak serv-i nihâl sultânım
Zülüfünü gizliyor, gûl-i bir şal sultânım

Müjgânını salıver, âh çekeyim uğruna
Senin için dökülen hun sanki bal sultânım

Sevdânın meclisinde ağyâr bulunmaz bana
Ruhsârın yıldızlardan ki daha âl sultânım

Kar beyzasıdır destin, gülüşün âb-ı hayât
Sarmış beni Eyyûb'tan beter bir hâl sultânım

Edebine cân hayran, ruh ikizimsin benim
Yüzündeki rishalar Kur'ân'da dal sultânım

İftiralar sürerler benim ismet sevdâma
Beni mâr dudaklardan kurtarıp al sultânım

Yasinler, fatihalar susuz bekler dururlar
Uykusuz şeblerime haberin sal sultânım

Bir kerecik selâm ver, yüzü gülsün gönlümün
Razıyım üzerimden yürüsün nal sultânım

Vuslâtı bahşet bize, artık afitâp doğsun
Fakr diye atan gönül sensiz hep lâl sultânım

Servan, senin aşkından eşk ile kardeş oldu
İki cihânda her dem benimle kal sultânım