Sultanım Şiiri - Ömer Faruk Kobul

Senden yana bir haya ki bürünür,
Aya baksam yine bana sen görünür,
Sana gelen her yoldan aşk ile geçerim,
Hiç şüphesiz senin uğruna ölünür.

Huşuya erişti gönlüm senden geçeli,
Yolu sana çıkanın gönlü mü peçeli,
Fermanı yazıldı varmak sana nedeni,
Gönlüm hare doldu sana onu vereli.

Bilinmezlik eşiğinde oturdum habersiz,
Gönlümü karanlığa bürüyordu nedensiz,
Ruhum yürüyordu bu alemde bedensiz,
Yaşamak na hak bana sevgili sensiz.

Çehresi ay olmuş bakıyor pencereden,
Gülüşü doldurur gönlümü hayırlı bin geceden,
Çığrından çıksa da gönlüm uzağım endişeden,
Efkarıma dolanır sükunet olur yeniden.