Sultanim Şiiri - Tuncer Çelik

Hanlar hamamlar olmasın;
Sen gönüllülerin sultanısın.
Dereler göller isterse taşsın;
Sen okyanuslarımın Sultanısın.....

Yudum yudum içse de sevgiyi,
Kızılcık şerbeti en çok sevdiği.
Kini nefreti sinesinde sakladığı
Sen sinelerimin Sultanısın....

Umut dolu yapmacık sevgiler,
Bu limana yanaştı çok gemiler,
İnmedi kimseye yelkenler,
Sen denizlerimin Sultanısın.....

Toz pembeydi mazideki aşklari,
Kalmamış tutunacak dalları,
Bahçesinde solmuş gülleri,
Sen güllerimin Sultanısın....

Dağlarında kar gözlerinde parçalı bulutlar,
Saçlarına aklar mazisi de umutlar,
Yavrularına asırlık çınar yüreğinde sevdalar,
Sen yüzyıllarımın Sultanısın.....

Bulutların arasında yıldızlar,
Her gece biri yanar biri söner,
Ölü denizde tebessümler
Sen tebessümlerimin Sultanısın....

Şen şakrak soytarı gülücükler,
Dolu dizgindi bütün aşklar,
Harman oldu gönüldeki köşkler,
Sen köşklerimin Sultanısın....

Aşkı bayrak yarışıydi yarı yolda,
İhaneti gördü kollarını sardığı boynunda,
Bir kurban daha aldı kader koynunda
Sen kaderimin Sultanısın.....

Yüreğine dokunsan ateşlerde yanarsın,
Savrulan kullerinde kıvılcım ararsin,
Gözlerine baksan mutluluktan uçarsın,
Sen mutluluklarımın Sultanısın......

Saklayacak mısın hala gözyaşlarında.
Kaç hayat biriktirdin kumbaranda.
Harcadıklarını koymadın mı musalla taşında.
Sen biriktirdiğim dualarımın Sultanısın.....

Direği yok tüter bacası
Hançer saplı kanamaz yarası,
Dil yarası tek acısı,
Sen tatlı dilli Sultanısın....

Demlenir dertlerim göğsünde.
Yine sardın yaralarımı gözlerinde.
O kadar mı ateş olur dudaklarında.
Sen yangınlarımın Sultanısın......

Bu sevgide sadece bir pul'um.
Bende seni seven bir kulum,
Her daim açılırsa kapılar mutluyum
Sen saklı sevdamın Sultanısın....