Sultanım Şiiri - Selim Erdoğan

Yüklüdür bulutlar, İki can taşır.
Yağmur gönüllü sultanım,
Vuslat kilidini göm toprağıma.
Kanı çekilmiş damarlarımda, canlar barınsın.
Yaslan dağlarıma,
Bahar ufuklarıma,
Kubbesi altında göğün…
Avizesinde, siyah gözlerinden geçen zamanların,
Tut ellerimden, arşıâlâya değsin başımız...

Gülümsersin,
Gül bahçelerinden geçerim, yalın ayaklarımla.
Irmakların kavisler çizdiği münbit ovalardan
Fışkıran yeşilin, besleyen güneşiyle…
Cana can,
Ruha ışık,
Bir diriliş çığlığı akseder kayalardan.
Sulha erer, bin yılların harbinden çıkmışlığım.

Bir kelebeğim, kırlarda bayırlarda,
Umman içinde yol alan, deniz kuşuyum.
Bir kanun sesinde, keman eşliğinde,
Şarkı şarkı dile gelen kelimelerim ben şimdi.
Sevda ateşimsin coğrafyalarımda,
Kurak çöllerimi yeşerten yağmur…
Kaim sınırlarım,
Üşüten, ısıtan, varlık sebebim.
Umudum, hikmetim, canım sultanım...

14.10.2014