Sultanım Şiiri - İsmet Erdal

Sen gelsen tutuversen ellerimden
Ben tutuversem ellerinden
Biz tutunuversek ellerinden
Dağıtsak benefşe saçlarını sevdanın

Bir türkü yaksak seninle
Yükseltsek bir anıt gibi insanlığa
Saçaklarında saklasak
Bütün umutları
Cümle mutsuzları

Çilesini doldurmuş olanlardan
Çilesini doldurmuş düşler ısmarlasak
Ve ölümüne bansak

Sonra bir dua düzsek seninle
Sallasak kubbesini arşın
Rahmet saçılsa dört bir yana
Kavrayıverse en dokunaklı yerimizden
Ve çözülüverse dağ gibi buzulları gönlün
Bir umut adanıp hayata
Doğrulsak sultanım
Yeniden dünyaya