Nuru düşer ay, güneşe
Tüm kainat dolar neş’e
Görse gözler onu düşte
Gül yüzünün, aşığıyız.
Bu ümmetin tek serveti
Sevmeliyiz, Muhammed’i (s.a.v)
Ümmet bekler şefaâti
Ol sancağın bekçisiyiz.
Lisan senle giyer libas
Sünnetlerin bize miras
Sana uyan yolda kalmaz
Nurlu yolun yolcusuyuz.
Sen kimsesizler kimsesi
Görmeyen gözün ziyası
Hasan, Hûseyn'in dedesi
Ol Ehlibeyt düşkünüyüz.
Kayıt Tarihi : 25.3.2010 19:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Salih Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/25/sultanim-140.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!