Bembeyaz bir kar tanesi gibi
Düştün gönlüme
Gönlüm üşümedi kavruldu yandı.
Güz ayı başlamışken fani ömrümde
Gönlüm kendisini baharda sandı.
Şenlendi hayatım mest oldu canım,
Hoş geldin gönlüme gönül sultanım.
Hani o hülyalı duruşun var ya
Hani o sırları soruşun var ya
Hani o ağlamaklı oluşun var ya
Gönlüm kendisini baharda sandı.
Şenlendi hayatım mest oldu canım,
Hoş geldin gönlüme gönül sultanım.
Baharım sen oldun yazı unuttum
Nağmeler sen oldun sazı unuttum
Bendenim peşinde nazı unuttum
Gönlüm kendisini baharda sandı
Şenlendi hayatım mest oldu canım,
Hoş geldin gönlüme gönül sultanım.
Kapkara gecemin sabahısın sen
Tez geçen ömrümün tek ahısın sen
Küçücük dünyamın sultanısın sen
Gönlüm kendisini baharda sandı
Şenlendi hayatım mest oldu canım,
Hoş geldin gönlüme gönül sultanım.
Seninle artık çok mutluyum ben
Bu güne razı yarından umutluyum ben
Şenlendi hayatım mest oldu canım
Hoş geldin gönlüme, gönül sultanım.
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!