Sultanca Şiiri - Yaşar Fetullahoğlu

sultanca
1.
zaman
yağmur olur
akar saçlarımdan
düşer ellerim
en karanlık köşelerine
düşüncelerimin
bir kez güneşi beklemeden
bu ilk hatırlayışımdı
ayın karanlık yüzünü
ve yıldızları
2.
süslü aşkları terkediyorum
elimin tersiyle
suya gömüyorum adını
ateşe-toprağa-havaya
ve yüreğime çiziyorum
beyaz bir gül şeklinde
üç nokta arasından alıp
tek noktaya getiriyorum
seni sevgiliyorum
3.
ölü gölgeme hayat verme
düşüncelerinde ki
dağıtmıyorum düşüncelerimi
hüzün yapraklarıyla örtmüyorum
yüreğimi
4.
şimdi
rasgele boyanmış yüzüyle
hatırlanmayan gürültüsüyle
çarmıha geriyorum
sessiz palyaçoyu
çarmıha geriyorum hayatımı
ermeden sırrına zamanın
eriyor yüreğim gölgesinde o anın
bu saçma ellerin aralamasından
daha iyi çığlık çığlık çıldırmaktan
ve beklemekten
5.
yüreğime
yıldızların
ne kadar önemli olduklarını
ve zamanı hissettirmiyorum
6.
güneşe uzanma düşü
ayışığını inkârı mümkün kılmaz
aydınlığın gözlerinde
vurulur gibi zaman
7.
eski güllerden elime batan
dikenlerin verdiği solgun sızılardan
simsiyah bir zaman akıtıyor
gözlerin yüreğime

8.
daha kaç bileyi gerek
köreldi gözlerim ve kirpik uçları
tekediyor
bir göz kırpış anı kadar hızlı
farkedemiyorum en yakında ki yıldızı...
9.
neden anlamıyorum
beklentiler
hep bir boğuntuya dönüştü
artık kartal gözlü serçelerde yok
bakışlarını kaçırdılar
karardığını zannettikleri gölgesinden
feryadı çığlıklarla zamanın
kar fırtınası kopararak gittiler
zihinlerden
10.
hep bir ışık doğacak diye
bulutları gözlemek niye
zaten
kapatıyor ısrarla alacakaranlık
beyaz gülü ve yıldızları
11.
artık duyarsın bir martıyı
kanat çırparken deniz üzerinde
dalga sesleriyle birlikte
yorgun bir gecede
düşüncelerimin bir köşesinde
zamansız
12.
anlarsın
oynadığını gölgemin gölgenle
mum ışığında
düşersin bir çiğ damlası gibi
yüzüme
gözlerimin gölgesinden
sesin ses verir sesime
sessizce zamanla...