Padişahlar, ismim anılsın diye, saraylar, medreseler yaptırmış.
Bu uğur da ne savaşlar yapıp, nice canlara kıymış, kelleler almış.
Tacı, tahtı uğruna evlatlarını bile heba edip, hunharca astırmış.
İhtişamlar, zevkler yaşamış, haremler kurup, padişahlık yapmış.
Ne bilsinler, bütün kainatın sahibi yaradan Rabbım’in olduğunu?
Bilselerdi karıncayı bile incitemezdi, korkarlardı cehennemin var olduğunu.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta