Padişahlar, ismim anılsın diye, saraylar, medreseler yaptırmış.
Bu uğur da ne savaşlar yapıp, nice canlara kıymış, kelleler almış.
Tacı, tahtı uğruna evlatlarını bile heba edip, hunharca astırmış.
İhtişamlar, zevkler yaşamış, haremler kurup, padişahlık yapmış.
Ne bilsinler, bütün kainatın sahibi yaradan Rabbım’in olduğunu?
Bilselerdi karıncayı bile incitemezdi, korkarlardı cehennemin var olduğunu.
Sultan Süleyman koyar mıydı,hiç bir taş dünyada ölüm olduğunu?
Ey Rabbım göster, inanmayan yezitlere ahrette hesap olduğunu!
İnsan oğlu çiğ süt emmiş, çok tuhaf bu dünyada yapmaz hiç sevap,
Yetmiş yılık ömür boşa geçer, ahirette sorguları çok çetin, çok harap!
Ecdadını yok sayar, haram, helal bilmezler, işlerler her zaman, kabahat.
Usta söyler, hep cehennem ateşi dayanılmaz, eder insan oğluna nasihat…
Ali Sözer
29/11/2015
Kayıt Tarihi : 29.11.2015 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu dünyanın kimseye kalmayacağını,fani dünya bir imtihan yeri olduğunu anlatan dizeler..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!