Sultan Murat Şehitlerine! ...

Sis çöktü, bulut indi dağların başlarına
Engel olmak ne mümkün yürek gözyaşlarına

Nazar eylerken değdi, bulutlara bakışın
Görülmeye değerdi yüreklere akışın

Bulutlar ağlayınca meçhul askerlerine
Hüzün çağlayan olup karıştı kederine

Fırtınalar eserken atların yelesinde
Azamet yükseliyor yankılanan sesinde

Ey dağların başında destanlaşan kahraman
Döndüremez sizleri yolundan hiçbir ferman

O kırık abidende bir tarih yükseliyor
Kıpkızıl şafaklardan kahramanlar geliyor.

Uzuyor, inceliyor maverada gölgeler
Toprak kanla sulanır, kurtulurken ülkeler

Gururunuz yansırken dağların yamacına
Canlar bedel verildi, eriştin amacına

Geceler yorgan olur kabrin mermer taşına
Yıldızları toplayıp taç edelim başına

Bu topraklar uğruna canınızdan geçtiniz
Dünyaya sırt çevirip sonsuzluğu seçtiniz

Uyuyun dalgalanan bayrağın gölgesinde
Yankılansın sesiniz çağların ötesinde

Fanilik gömleğini gül kokusuna bandın
İbrahim’i yakmayan ateşlerde sınandın

Toprağa akan kanlar gözyaşıyla silindi
Ülkeme baştanbaşa gül kokuları sindi

Sultan Murat Tepesi güllelerle dövüldü
Türk’ün şanlı askeri Hak katında övüldü

Derelerden günlerce su yerine kan aktı
Şehitlerin acısı yüreğimizi yaktı