Sultân'ım Şiiri - Hanifi Kara

SULTÂN’IM!

-Gönüller Sultân’ına ithaf-

“Oku” emri ile Hıra dağından
İn sevgili, ey sevgili Sultân’ım!
Güzeller güzeli, gönül bağıma
Kon sevgili, ey sevgili Sultân’ım!

Her an şifâ sunar mübârek ilin
Ruhları okşuyor o güzel dilin
Yayılsın cihâna solmasın gülün
Can sevgili, ey sevgili Sultân’ım!

Birikmiş dertlere çâre mi ağıt?
Reçete yazdırsam yeter mi kâğıt?
Nûrunla zulmeti yeniden dağıt
Sen sevgili, ey sevgili Sultân’ım!

İnsanlar çok azdı susmuyor ziller
Hakkı söylemiyor lâl olmuş diller
Aramızda gezer Ebu Cehiller
Dön sevgili, ey sevgili Sultân’ım!

O güzel günlerin; günlerim ner’de?
Varsa da yok olsun, arada perde
Sırat’ta, Mîzan’da, Havz-ı Kevser’de
An sevgili, ey sevgili Sultân’ım!

‘Hafta’nla birlikte rahmetin insin
Ümmetin çok çekti dertleri dinsin
Dünyada biricik cânânım sensin
“En sevgili, ey sevgili” Sultân’ım!

Sen gittin gideli azdı nice kul
Dünya sana muhtaç, gel de çâre bul
N’olur bir gececik misâfirim ol
Son sevgili, ey sevgili Sultân’ım! ...
İlk sevgili, tek sevgili Sultân’ım! ...

Hanifi KARA