Sultan Gelin Şiiri - Abbas Paksoy

Gördüm ki, divane olmuşsun.
Halın hal değil, sultan gelin.
Çıkmayan, bir yol’a girmişsin.
Yol’un yol değil, sultan gelin.

Yaşların, dizilmiş göz’ünde.
Derman’ın, kalmamış diz’inde.
Beddua’lar var, her söz’ünde.
Dil’in dil değil, sultan gelin.

Kına’lar yakmışsın, el’ine.
Benzemişsin, suna gelin’e.
Kol sarmamışsın, bel’ine.
El’in el değil, sultan gelin.

Aşk ateş’i, yakar içini.
Hain çıktı, hain’in din’i.
Bulamamışsın, sevdiğini.
Gül’ün gül değil, sultan gelin.

Sen ağlarsın, Paksoy'um yazar.
Dert’lerin de, azdıkça azar.
Sen seversin, kader’in bozar.
Fal’ın fal değil, sultan gelin.