Derin sessizlik var dar sokaklarda
Sanki susmuş beklemekte
Bir ışık yanıyor belli belirsiz
Işığıyla dost elimi tutabilirmisin
Minik bir çocuğun pamuk ellerinde
Bakma hiç yüzüme öyle imalı
Yolun yol değil, bilmiş ol dostum
İki yoldan doğrusunu bulmalı
Üç kuruşa onurunu satandan olma
Yalana dolana değermi bilmem
Kin nefret hakimse bu koca dünyada
Düşünmek delilikse susmak acizlik
sararıp solmaksa bu güneşsizlik
İstemem olmaz olsun böyle insanlık
Eğer direnmekse ayakta kalmak
Akan her göz yaşımda
Yüreğimin her sızısında
Kalbimin her atışında
Sen varsın
Oynadığım mutluluk oyununda
Gurbet diye diye hasret eyleme
Yüreğine köz koyup ateş eyleme
Üzüntüme üzüntü katıp figan eyleme
Gözyaşlarına boğulup sel eyleme
Umut ellerinde kendine dert eyleme
Yaralayıp kendini harap eyleme
Hüzün kokuları yayılıyor bu limandan
Giden mi var, gelen mi bilinmez
Bu son hüsrandır
Yürek dağlayan acıların sonudur belki
Belki de başlangıcı, kimbilir...
Bu feryadların, çırpınışların
Özlem dolu günler çok olsa da
Gözlerim pınar olup ağlasa da
Yüreğim isyankar olsa da
Hep senin dönmeni bekleyeceğim
Senin hasretinle yansa da yüreğim
Bu görkemli şehir
neleri, kimleri aldı götürdü
kimleri sürükledi ardından
kimleri yuttu, yutmakta
bıkmadı, doymadı da
hala da devam etmekte
Gönüller bahtiyar olsun isterim
Cananını bulsun gülsün isterim
Çekilen hasretler bitsin isterim
Kalmasın yarına bahtı karalar
Sevdalar yürekten çağlayıp akar
Aşığım birtanem nerelerdesin
Gecem gündüz oldu orada mısın
Yoksa hayalde mi rüyada mısın
Aşığın sevdası nicedir nice
Dost yoluna attığım adımdır benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!