Sultan Alparslan

Bir sabah güneşiyle doğdu adın,
Malazgirt’te kişnedi atlar,
Seninle titredi dağlar,
Seninle sustu rüzgâr.

Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.
Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.

Kılıcında bin yıllık bir hikâye,
Alnında zaferin ışığı,
Toprağa düşen her damla kan,
Sessizce oldu bir vatan.

Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.
Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.

Atının nal sesiyle çizdin sınırları,
Hayaller seninle yeşerdi,
Ruhunda saklıydı Anadolu,
Kök saldın bir çınar gibi.

Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.
Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.

Dualarınla yürüdün cenge,
Şafak seninle ağardı,
Bir ürperti düşmanın gözünde,
Sen ise bir dağ kadar sakin.

Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.
Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.

Seninle soluk aldı tarih,
Bir destan oldu adın,
Her taş, her nehir, her yaprak,
Seni fısıldadı durdu.

Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.
Ufuklara bakarım, hâlâ sen varsın orada,
Bir hilal gibi parlayan, Sultan Alparslan.