Sultan Abdulhamid Han Şiiri - Afşin Dualı

yıkılmaya yüz tutmuş, imparatorluğa
baksana, 33 yıl siyasi dehaya..
türlü düşman işgalleri, kemirirken,
içerde birde hainler, cirit atmakta..

bir borç bataklığıydı, düşürdü onda bire,
türlü oyunlar hasıl iken, sığındı Rabbin'e,
cesareti dilden dile ulaştı, düşman harblerine.
tasavvuf ehliydi, korkuttu hain neferleri.

elin gavuru, yüz gram aklın doksanını verdi,
beş gramını kendine ayırdı, saldı geriye kalanları.
abdestsiz hüküm vermez, imzaya gitmez,
merhameti ipten alır, adalete teslim eder.

Kılıçla alındı bu vatan,
Satılmaz üç kuruşa ne hüsran,
Kurdurtmadı ki İsrail'i Filistin'e,
Nebi'ye hürmeten çiğnedi devletleri,
Kurdurttu keçeyle demir yolu güzergahı,
Ne güzel der Osman Paşa,
20 yıl daha tahtta kalsa,
Kalmazdı düşmandan eser paşam inan..

yirminci yüzyıl, fitne tohumları ekildi,
düzmece irtica olayı, tahttan indirdi,
buna Hakkın takdiri dedi,
zalime boyun eğmedi, sürgün edildi..

gücü eline alana kadar, yalan söyledi,
tahttan indirdiği Sultan'a, ihanet etti,
bir gecede hükümler verdi,
sabaha Alimleri, şapka uğruna katletti.

vesiyeti, ayasofya cami dışında kullandırılmayacak,
kullandıranın mahşerde, yakasında eli olacak
dedi Fatih, emrini çiğnedi bir gafil..!
yetmedi hükümleri, şeriatı çiğnedi.

harf inkılabı dedi, cahil etti bir gecede..
kıyafet kanunu dedi, özendirdi gavur memlekete,
diyaneti kurdu, alttan eşdi İslam'ı, benzetti katoliğe,
birde iyilik namına Kuran'ı, türkçe yazdırdı.
iyi hoştu ama, ne hacet ezanı türkçe okutmak,
bu millet cahil değildi, maskeni düşerdi..

altıyüzyirmidört yıllık İslam hakimiyetiydi,
onbeş yılda yıktı bu kaleyi, perişan eyledi.
hüküm Allah'ın, tuzak kuranlara yok zafer,
yüz yıl çektiğimiz sınavdı, belki kader..