Leyal Şiiri - İbrahim Tunçkaya

Hep geç kalıyordum
Sanki bunun için gelmiştim dünyaya
Aynı şehirdeydik
Biz kavuşmayalım diye toplanmıştı insanlar
Kalabalıktı sokaklar
Trafik kalabalıktı...!
...
Sabah beşte çıktım yola
Avrupa'dan Asya kıtasına
Yine geç kaldım...!
Aynı şehirdeydik
Ben sana geliyordum
Sen gidiyordun başkasına...!

Seni beklemekten...
Bıkmadım bir an
Yaşlandı mevsimler avuçlarımda
Ahh 'LEYAL'
Zamansız yağmurlarda ıslandım
Geç kaldım
Her zaman
Her zaman'a geç kaldım...!

Ne çok duraklar eskittim
Beklemekten...
Ne çok uykular...!
Bıktım kendimi yitirmekten
Umudumsun diyorum...
Anlasana
Bıkmadım seni beklemekten...!

Yorulmadım...
Ahh 'LEYAL’
Ne sevmekten
Ne beklemekten
Yoruldum...
Kendime yalanlar söylemekten...!