Akçeyi Sultâna verdin, gönlünü Sultânına
Kalmadı mülkten selâmet, geldi zevâl cânına
Her gece Sultânının bin bir siteminden de çok
Döktüğü göz yaşları derd ekledi husrânına
Sevgiliden gayrı düşmek derdini çeksen bile
Mâni olur kendi nefsin derdinin dermânına
Dost arayan nazlı Sultân gönlünü vermiş sana
Bâki Fatin sen de gönder sevgini Sultânına
Zevâl = sona erme
Husrân = acı, zarar-ziyan
Müfteilün fâilâtün müfteilün fâilün
/ . . / / . / / / . . / / . /
Kayıt Tarihi : 26.9.2003 06:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!