Sultan Şiiri - Murat Gil

SULTAN

I
Esmer,
Buğday tanelerince esmer
Günler avuçlarımdan aktı.

Kandım,
Uzattım saçlarını
Divânlarca uzattım.

Sandım,
O payitahta çıkartıp
Noktaladım dudakları.
Noksan,
Yerle yeksan uyandım
Göğsümde müjgân binlerce.

II
Arzum çoraktın,
Şimdikinden ırak.
Dileğim darmadağın, dağladın yaralarımı
Sabrım, bin bir gece kahırlarım
Tanrım!
Günlerce ağladım kadınları.

Şarkım başkaydın,
Girizgahlarca başta.
Aştım, anlatıp durdum aşklarımı
Şaşkın, millerce derde bulaşkın,
Sandım,
Güllerce alladım bakışlarını

Vardım.
Eylemi işteş kılardım
Savdın başından dağdağamı
Aktın,
Gözyaşıma bulaştın
Andım seni
Senlerce.

III
Bağrın, bağrımda duran ağrım kadar büyük değil
Önünde eğil,
Yere göğe sığmayan aşkımın
Şarkınım işte
Bir kürdîlihicazkâr.

Ağla!
Kadar gün olduğu gönlümün âmâ
Yağ da kurağı dinmesin sancımın
Onmasın bırak ciğerimde hiçbir yara
Ağla!

Yağmacım
Yağmala!
Yamacıma yasladığın kadar
Alnını yazgıma vergile
Üstele, gözyaşını üstele!
Bestele!
Şarkınım bir kürdîlihicazkâr.