Sultan Şiiri - Yorumlar

Sayın Haydar Ergülen şairlerin biraz kahin olduklarına inanırım der.bunun birçok örneği vardır ama bence en ilginci:
'Kim ölüyor hayvanların
Kızışarak daraldığı zamanda ' diye başladığı haziran şiirini yazan ve haziran ayında ölen şair.Tabi bu bir tevafuk sadece paylaşmak istedim.Ondan öte bir zarifoğlu şiirini günün şiiri olarak görmek ayrı bir mutluluk kaynağı.Bir insanın tüm evrenden bir anda flu bir pozisyona geçip adeta uzlet havasında tamamen rabbinin karşısındaymış gibi tüm samimiyetiyle konuşmasının acizliğini(aczini mi demeli) fikirliğini ona arzetmesi.yani kendinin o yaratıcının mahiyeti karşısında nerede durduğunu kavraması ve had bilmesi.Sahiden insan rabbi için ne yapabilirki hangi nimetin karşılığını verebilirki.bunu kavrayıp hemen yalvarıyor şair.
sana zorsa bırak yanayım,
kolaysa esirgeme affı

O rabki buyuruyor benim rahmetim gazabımı geçmiştir..İnşallah affa mazhar olursun.ruhun şad olsun.

Sultan


Seçkin bir kimse değilim
ismimin baş harfleri acz tutuyor
Bağışlamanı dilerim

Sana zorsa bırak yanayım
Kolaysa esirgeme

Hayat bir boş rüyaymış
Geçen ibadetler özürlü
Eski günahlar dipdiri
Seçkin bir kimse değilim
İsmimin baş harflerinde kimliğim
Bağışlanmamı dilerim

Sana zorsa bırak yanayım
Kolaysa esirgeme

Hayat boş geçti
Geri kalan korkulu
Her adımım dolu olsa
İşe yaramaz katında
Biliyorum
Bağışlanmamı diliyorum


Cahit Zarifoğlu

Bu ne deruni bir siir böyle cook begendim.
Allah gani gani Rahmet eylesin...Cahit Zarifoğlu hocamiza.
Her okuyanin anlayabilecegi güzel misralar duru ve ari...

Ukbada saadet dileklerimle...Rabbim razi olsun...

Bu güzel siiri secen antoloji jüri heyetine kocaman ...Tebrikler...Huzurlu bereketli Ramazanlar...

Yatıyoruz din,kalkıyoruz din..
Şiir sitesi demek zor artık buraya, cami veya dini bir dernek falan desek çok daha uygun olur sanırım...Zaten gereğinden fazla vaaz veren de var nasıl olsa...
Şaşkın mıyım ???? yoo..hiç de değil .Beni üzen şey; yaklaşık bir yüzyıldan sonra ,Türkiye'ye yeni bir kılıf çizdi birileri ve başa da güzel bir terzi getirdiler kılıfı dikecek.Zavallı Türkiye birilerinin planları doğrultusunda çok güzel yol alıyor ama ne bu kılıfı kim çizdi,ne bu kılıfı kim dikiyor diyen var. Düşünmeden ve o, büyük resimi görmeye en ufak bir gayret bile göstermedenden atlayan atlayana akıntıya.
Herkese güzel uykular diliyorum iyi geceler.

Zarifoğlunu rahmetle anarken. Cemal Süreyanın günlüğüne düştüğü notlardan oluşan bir Zarifoğlu değerlendirmesini sunmak istedim..


760. Gün

Cahit Zarifoğlu ölmüş. Bugünün adı bu olacakmış. Bir ay kadar önce öğrenmiştim onulmaz sayrılığa tutulduğunu. Bazı kanserler mutlaka çok büyük bir çocukluk mutsuzluğuna bağlıymış gibi gelir bana. Hiçbir bilimsel tutanağı olmayan bu kanıya tanıdıklarımda bir şeyler göre göre vardığımı sanıyorum. Bir izlenim işte. Zarifoğlu’nu tanıdığım yılları düşünüyorum. Sevinçlerle büyümüştü sanki.

İyi şairdi. İlk şiirleri de iyiydi. (Sezai) Karakoç çevresinden. Daha yüz yüze gelmeden, 1962’de bana, Paris’e bir mektup yollamıştı. Adresimi Sezai (Karakoç) ’tan almış. Saklamamışım o mektubu.

Zarifoğlu, o sıra, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde öğrenci. Yurtlardan sıkılmış herhal, İstanbul’a dönüşümde, birlikte ev tutup oturmayı öneriyordu mektubunda. Ben de bir tuhafım o günler. Bir ölçüsüzlük görmüştüm bu öneride. O ara otuz yaşı dönmüşüm. İyi sayılan bir aylığım var. Ne yani, bu çocuk öğrenci hayat koşuluna mı indirmek istiyor beni.

Dönüşte yeniden tanıştık. Zaman zaman vapurda, yolda, Sezo’nun (Sezai Karakoç) evinde-bürosunda rastlaştıkça konuşurduk, (ama her şeyden) ...

Daha çok 1964-1966 yılları. Söylenmemiş güzel sözler de vardı aramızda. Ama bir arkadaşlığımız olmadı. Serüvenlerinden söz ederdi. Bunları, tuhaf yanlarını öne getirerek anlattığını anımsıyorum. Şiirine de yansımıştır. Sezai ile onun bu tavrı ve öyküleri üzerine çok konuşmuşumdur

cemal süreya..günlükler

antolojide zarifoğlunun tartacak adam mı varmış? pöh! ancak kendi hamakatini tartar böyle biri..
söyledikleri öylesine tutarsız ki sekiz yanlışlı bulmaca gibi.. birini düzeltsen öteki kalır..
benim istirhamım antoloji yetkililerine.. lütfen beyler.. şairlerin farklı şiirlerini de günün şiiri yapın. zira kimileri tek şiir okuyup koca şairi değerlendirmeye kalkışıyor..
selamlar..
(önerim şu: günün şiiri yanında bir de günün şairi bölümü olsun.. orada bir şairimiz enikonu yayımlansın.. )

'Nisi/NadirSayın,'rümuzlu arkadaş'a!
Cemaat demek, toplum ve topluluk demektir arkadaşım!
Cemaatin menfisi de olur müspeti de.
Menfi olanlar,insanlık için şer üretenlerdir ki;Kur'anın lisanında;'Ashab-ı şimal' olarak tesmiye edilir.
Müspet olanlara gelince; Onlar içinde Allah(cc)ın kitabında;'Ashabü-l yemin'tabiri kullanılır.
Sizin kastettiğiniz bunlardan menfi olanlarsa,yani kitab'a sünnet'e karşı çıkıp,bidatleri,sapıklık ve dalaletleri yayıp,yaşayanlarsa,hep beraber telin edelim.ama tam tersi ise,kıstas ve kınamanız yanlıştır derim!
Hz.Peygamber(sav)'Ümmetim yetmiş üç fırka olacak.bunların yetmiş ikisi fırka-i dalle(yanlışlarla amel edecek olanlar,sapıklar)bir tanesi,fırka-i-ı naciyedir.(meşru yoldan ayrılmayan,kurtuluş fırkası)buyurmuştur.'-onlar kimlerdir ya resulallah'diyen ashabına,benim ve ashabımın yolunda olanlar,yani ehl-i sünnet vel cemaatir'buyurmuşlardır.
cemaat islam toplumunda çok ehemmiyetlidir.bir vakit namazı cemaatle kılmanın sevabı münferit kılmaktan 27 misli fazladır.
Yine Allah resulü(sav):'CEMAATE RAHMET VAR,AYRILIKTA AZAP VAR' Buyurmuştur.
Demekki azap,ikap ve cehennem ayrlıkta değil şuurlu,ıslah edici cemaat olmakta ve kalmaktadır.

Cahit Zarifoğlu gibi bir 'adam'-şairin zerâfetine ve şiir ruhuna yakışmayacak,onu idrak edemeyecek kadar gözyaşından mahrum bırakılmış kadınolsun erkek olsun hiçkimseyi 'şiir bahçeme' davet etmiyorum.

hatta kendilerine külliyen şiir dünyasından çekilmelerini tavsiye ediyorum..

sizi yine de kırmak istemiyorum ,zahmet olacak lakin yorumlarınızda adımı geçirmeyiniz Kemal İspir.

DENİZ SARAÇ.

______ay söylevi_______

Cahit Zarifoğlu'na

Biz bakardık ve sen yürürdün şeyhim
Sen yürürdün ve dağlar yürürdü
Öksüz bir kırlangıç olurduk sen görünmeyince
Sen görünmeyince görmezdik bulutları
Yağmurları kuşanıp yollarda bahara durmazdık
Kapının önünde iki büklüm bekler
Acıyı keşfeden bu çocuk yürekler
Nasıl selam verilir bilmez
Ne açar kapıları bilmezdik şeyhim

Biz sorardık ve sen söylerdin şeyhim
Sen söylerdin ve gökler söylerdi
Kırılmış bir ayna olurduk sen konuşmayınca
Sen konuşmayınca varmazdık denizlere
Balıkları farkedip Yunusa seslenmezdik
Denizin altında öylece durur
Saçlarımıza denizin akşamı vurur
Çocukları kim ağlatır
Kim öldürür halkları bilmezdik şeyhim


MEVLANA İDRİS

Cahit Zarifoğlu Üstad'dan samimi bir istiğfar duası, hem de şiir tadında. Şiirin çocuklara bile hitab edecek kadar anlaşılır olması, şairin çocuk edebiyatı alanındaki yetkinliğini ortaya koyuyor. Pir Sultan Abdalca bir yakarış Rabbine: 'Sana zorsa bırak yanayım, Kolaysa esirgeme' Bu şartlı önermenin muhatabı Sonsuz olan Allah olduğuna göre, şâir Cehennemden kurtulmayı garantilemiş oluyor.. Çünkü Allah için her şey, bir şey kadar kolay..

Allah rahmet etsin. Tabii ki her insanın, şairin ve şiirin özgürlüğüne ve yazdığına saygı başta..

Hiç kimse bir diğerine nasıl yorum yapacağını, nerde ne yazacağını..neyin saygı neyin ahkam kesmek olduğunu, ne yazılması gerektiğinden dem vuramaz.. Vurursa önce kendi aynasına bakmalı bence.

Artık günümüz toplumunda insanın onuru ve nitelikleri, bir birine güvenleri ve dayanışmaları gün geçtikçe ayaklar altında ezilmekte. Bunun olmaması gerektiğini kişilere aynalarını yansıtmaya çalışarak vurgulamak bir insanlık onuru… Bundan 'insanım' diyen hiç kimsenin gocunmaması gerektiği inancındayım.

Görüşüm şöyle ki eğer bir kişi kendini arabeske kaptırmışsa..yanar..döner..kül olur gider... Bu süreç kişiyi ‘benmerkezciliğe’ götürür. Aşktan ..ölüme vs naralar atar, kimi kendi halinde yaşar gider ama kimi ciletci ya da kimi maddeci çıkar… (sözüm geneledir..şahıslara değil)

Eğer kişi kendini türkülere kaptırmışsa onun süreci paylaşımdır; ağıtı paylaşır, coşkuyu paylaşır, sevgiyi paylaşır..insanı ve onun güzelliğe ermesindeki savaşımını paylaşır.

Onun içindir ki bir Dadaloğlu, bir Köroğlu, bir Nazım Hikmet..Yunus Emre, Ahmet Arif ve pek çok diğer değerlerimiz şiirleriyle ve eserleriyle ozanlık katmanında toplumu etkilerler.. Yaşam biçimlerini etkilerler, sevgiyi ve karşılıklı hoş görüyü ve kardeşliği etkilerler… Onlara erişmeye dayanışmayı etkilerler....

Arabesk sevdalısı ise genelde hep kendisiyle..yoğun duygusuyla, acizliğiyle ve benliğiyle dövünür durur kendi bağrına vura vura.. Bencilliği etkilerler, hayal presliği etkilerler, hep bir erişilemeyecek simgelerle, sıfatlarla ve hep “banayı” etkilerler.. insanın güçsüzlüğünü, kendi biçaresizliğini etkilerler.. Kendini aşağılamanın tek kurtuluşu Yüceye yönelmektir..yalvarmak ..yakarmaktır ..günahlarının affını dilemek.. ne kadar kendini küçültürsen Yüce o kadar büyür duyguda/mantıkta, yaşamında ve alemde .... başka bir şeye, varlığa yer kalmaz..
Toplum öldü mü – kaldı mı aç mı..susuz mu?! Umarlarında değildir.


Pek çok şair ve ozanlardan iki farkı özlerde ürünler..iki farklı kavramlar ve şiirler ve çizgiler..

Yorumumuzu iki üç satırlık şiirimizle tamamlayalım..
Saygılarımızla…


Cehennemi cennet yakar duymuştum


İnsanın bilimi antropoloji
Toplum dinamizmi de sosyoloji
Hayvan inceleyen dal zooloji
Felsefe kardeş der bak psikoloji
Cehennem burayı sıkar duymuştum

Kulsa insanı dip aşağılayan
Et ile kemiği iskelet döner
Karıncalı kurtlar içten soluyan
Beyin yüreğini ikiye böler
Cehennem kurayı çeker duymuştum

Bir şiirle ettik günaha sevap
Bin dize kurbansa tövbemiz harap
Eksen altın bitmez çöllerde serap
Sonrası gelir kes çözülür çorap
Cehennem cenneti çöker duymuştum

Hilafla inancı göklere deren
Ahaliye bağır şekiller veren
Göstermelik oruç namazı düren
Ha bir yandan da sürüyü süren
Cehennem cenneti takar duymuştum

Nadir diyenler bu günlerde özse
Genci ilimsel söz gelecek varsa
İnanç sembolize yaşama gelse
Tarikat cemaat inine girse
Cehennemi cennet yakar duymuştum