Bir gün dizlerinin önünde oturmuş,
Suçlu başımı toprağa gömercesine,
Bakışlarını mızrak gibi sineme saplayıp,
Kalbimi avuçlarına,gönlümü aşkına terk edip,
Ellerinden tuturak,
Ben pişmanım demek,
Seni, kendime sultan kabul ettim! diyebilmek…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta