SüLO DAYI EVLENDİ Şiiri - Binali Kılıç

Eleşkit'in Tahirde bir Sülo dayı vardı
Mükemmel bir düzeni, çok huzurlu yaşadı
Eşini kaybedince her düzeni bozuldu
Gizli gizli ağladı, ara sıra üzüldü

Aradan zaman geçti baktı yalnız olmuyor
Oullar ve gelinler hiç halini bilmiyor
Evlenmek istiyorum diyerek bastı hayı
Beni evermezseniz dar ederim dünya'yı

Oğulları dolaştı yakın ırak demeden
Her şeyi anlattılar hiç birşey gizlemeden
Çünkü babalarının malı mülkü varidi
Herkesi beğenmiyen biraz havadar idi

İtirazı açıktı yaşlı, çirkin diyerek
Bulunan kadınları teker teker silerek
Biraz daha gencini, güzelini aradı
Bu da fırsatçıların çok işine yaradı

Aradı Süleyman'a bir nataşa buldular
Rolde kimisi kardeş kimisi oğuldular
Dolgun başlık alarak kız verdiler SÜLO'ya
Garip sülo kendince sevindi doya doya

Kadın oldukça güzel, oldukça havalıydı
Bu kadının kolunda bilezik olmalıydı
Bilezikler yaptırdı koyunları satarak
Kadın sinsice güldü mülküne mülk katarak

Sülo sonuna kadar açmıştı kapısını
Vermeye hazırlandı evinin tapusunu
Bir gün soluk aldılar Erzurum garajında
Neler neler doluydu kadının bagajında

Bir kola getir diye ısrar etti Sülo'ya
Sülo kolaya gitti, o bindi arabaya
Kadın yerinde yoktu geri döndüğü zaman
Hanımım kayıp diye kopardı feryat, figan

Aradı bulamadı koşsa da arkasına
Belki de ertesi gün satıldı başkasına
Binali der Süleyman hayatına küsmüştü
Meğer bir şebekenin tuzağına düşmüştü

........................................................................31.08.2008