Sülietin Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

SÜLİETİN
Yine bir sonbahar, eylül akşamı
Dışarıda sağanaklar boşalıyor
Ben buğulu camlar arkasında
Sadece seni düşlüyorum
Ezanın hoş sedasına karışıyor
Çatılardan süzülen şırıltılar
Ufukta sağılıyor yıldırımlar
Bir an karşımda beliriyor sülietin
Şemsiyen yok ,her iki elin eteklerinde
Yarıya kadar ıslak, yukarıya sıvalı
Üzerinde yazdan kalma inceden bir tül
Saçlarına takılı boynu bükük üç gül
Bulanık sulara gömülü ayakların
Yaklaştıkça uzuyor sularda yolların
Saçların sırılsıklam, tenin yağmur ayazı
İnceden inceye süzülüyor uçlarından
Issızda şırıldayan öksüz bir köy pınarı
Sanki gözlerin nemli ve ağlamaklı
Ben hep böyle olurum, sağanaklarda
Yine hüzün yüklü içimdeki bulutlarla
Düşündükçe içimde kopan fırtınalarla
Her gelip geçeni sen zannederim
İlk günkü gibi boşalan sağanaklar arasında
Grup akşamları yağan yağmur altında
Sen yine gel sağanakla,yağmur bulutlarıyla
Ben beklerim buğulu camlar arkasında