Kapılarını kapatmış ağlıyor Süleymaniye
Bir yanda o, biryanda ben
Bir yanda ben ağlıyorum
Bir yanda Süleymaniye
Her gece beraber ağlaşıyoruz
Süleymaniyenin öksüz kardeşine
Cemaatsız saflarına,
Tozlanmış minberine
Imam ile muezinine
Kapılarını kapatmış ağlıyor Süleymaniye
Bir yanda o, bir yanda ben
Bir yanda ben ağlıyorum
Bir yanda Süleymaniye
Sonra gece ağlıyor bu halimize
Güneşin ilk ışıklarına kadar ağlaşıyoruz
Sonra açılıyor Süleymaniyenin kapıları
Merhem oluyor girenler yarasına
Ve ben yanlız ağlıyorum öksüz kardeşine
Kayıt Tarihi : 12.5.2015 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Denizli](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/12/suleymaniye-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!