Sevgili!
dilim lâl oldu hüsn-ü lafza,
ve gözlerim âma gül yüzüne...
ne mümkün işitmek sevda sözünü!
ve dokunmak... imkansız... latif tenine...
Kıpır kıpır gönül ve nefes misali hafif,
Bahar rüzgarının en güzeli esti bugün.
Esbab-ı sürur oldu, aldı gönlü cins-i latif
Hasrete gark oldu ruh, aşkla yıkandı bugün.
26.06.13 - İstanbul
Ey Sevgili!
Bilir misin?
Gözde sen,gönülde sen...
Yüzdeki tebessüm, kalpteki başköşe sen,
Kelimeleri unutturan, dili lal eden sen...
Akıl sen, derman sen...
senden önce,
gönül zifiri bir karanlıktı...
sönüktü bütün umut ışıkları...
duymazdı kimse çığlıkları.
koskoca evren, bir ben, bir de yalnızlık...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!