Süleyman Saylan Şiirleri - Şair Süleyman ...

KORKAK ÇIKTIN

Kurduğum düşlere yazık olmadı;
Sen hayırsız, ruhsuz, vefasız çıktın.
Ardından üzülüp, neşem solmadı;
Hani sen benimdin, çok çabuk bıktın.

MAHŞERE KALDIK

Şimşekler çakardı seni görünce,
İçimde ateşin sönüyor artık...
Bekleye, bekleye yiten günlerde,
Kalbimde arzunla hasrete kaldık,

KUSURA KALMA.

Gündüzler dururken ıssız geceye
Aldanıp kanıp da düşlere dalma,
İyiler dururken çatıp kötüye
Uğrarsan belaya kusura kalma.

İÇİMDEKİ ŞEYTANI...

Boş bir inat uğruna yıllarımı yitirdim,
Sevmeye yemin edip, kabuğuma çekildim.
Yalnızlık ömür boyu çilem olup sürmesin,
İçimdeki şeytanı uyandırıver gitsin.

İNSANLIĞIMI AŞAMADIM Kİ...

Ben de,
ben de aşk şiirleri yazmak isterdim;
yağmurlara gebe bulutlar gibi
duygularımı yükleyerek

İNSANLIK BİTTİ.

Hiç hazzı kalmadı artık yaşamın,
Bir ömür beyhude kahrolup gitti.
Hak – hukuk satılan mala dönüştü
Namertlik baştacı, insanlık bitti.

İSTEMEM NE SENİ, NE DE SEVGİNİ...

İstemem ne seni, ne de sevgini;
Sen sevgiyi bilmez, aşkı bilmezsin.
Yıllarca sevdamla sulasam seni,
(yıllarca sevdamla beslesem seni,)

İKİ KADEH RAKIYA...

Bir dostun masasında dumanlanınca başım,
İki kadeh rakıya, onu Bodrum’da sattım...
Haklı bir tesellim var; zaten biraz yaşlıydı,
Yoksa öyle düşünüp kendimi mi aldattım?

KANTAR TARTAR

Herkesin keyfine göre dünya yok,
Olmadı, olmayacak...
Her dünyada
Ben varım, sen varsın, o var,

KAÇ KİŞİ KALDI? ...

BAKIŞINDA İFADESİ;
“YAŞADIM BEN! “ DEMİYORSA,
YÜZÜNDEKİ MİMİKLERİ
GİZLİ BİR SIR VERMİYORSA,