İSMAİL SİVRİ.
BAKMAYIN UFAK TEFEK OLDUĞUNA,
ÖYLE BİR YÜREK VARDI Kİ ONDA;
KUCAKLASA DÜNYAYI,
BOŞ KALIRDI YARISI…
OĞLUM ASKER OLDU, İŞTE GİDİYOR...
Davul güm, güm vurur, yüreğim dağlar,
Zurna ayrı telden, hüzünlü çalar,
Kardaşları gelmiş, içleri ağlar...
Davulla zurnayla yola çıkıyor,
HAYAL GİBİ BİR ŞEYSİN SEN
Menekşeler açmış sende,
Biri mordu, biri pembe.
Sen düşümde, düş tozpembe...
(Sen düşümde, düş pespembe...)
BAŞLIKSIZ... ya da EMEKLER...
Ilgıt ılgıt yeller eser
Özgürce uçuşan başak sarısı saçlarında,
Şeytanca duran
Tatlı, suçsuz,
SAÇLARIMA AKLAR DÜŞTÜ.
Dertlerimi düşündükçe
Şansım bana hepten küstü,
Zamanından yıllar önce
Saçlarıma aklar düştü.
OH OLSUN! ..
“Aşık olmam” diye caka satardın,
Sevdalı çiftlere horca bakardın,
Kıvılcım olmadan dünya yakardın...
Duydum ki, gönlünü çalmış birisi,
BAŞIN SAĞ OLA...
Seni yaban çileği sandım;
Diktim gönül bahçemin gizli köşelerine,
Sevda kanserine tutulmuş hücrelerim gibi
Çoğalasın diye...
DÖN KÖYÜNE.
Sana ne be birader,
Üstüne farz mı senin?
Kirletmişlerse doğayı...
En küçük bir acı,
DÜNYANIN MUTLUSU
Uzansam dizine, hiç uyanmasam,
Bütün dertlerimi unuturum ben.
Seninle süslenmiş rüyaya dalsam;
Dünyanın mutlusu olurum hemen.
AŞKINLA ERİR
Sevdanın çiçeği ansızın açar;
Umut dağlarında bahar yeşerir.
Söz dinlemez sensiz çorak yüreğim;
Tövbesini bozar aşkınla erir.
süleyman bey benim şiirmimn içinde sizin şiirinizin ne işi var anlamıyoruym yawwwwwwww