Hoyrat bir rüzgar eser başımda, boğucu ve soğuk
Hesapsız sorgular ve sorular hücum eder yüreğime
Saldırıya uğramış zavallı asker gibi üzgün ve donuk
Beklerim infazımı, beklerim idamımı günden güne
Anadolu, sevginin yeşerdiği ey nurlu toprak
Nice yiğitler gitti senden ardına bakarak
Kanla yoğrulmuş toprağın kızıl renge bürünmüş
Şehitler senin için toprağında vurulmuş
Nice şanlar nice zaferler sende yaprak yaprak
Hatıralar canlandıkça düşüncelerimde
Ateşe kulaç atan bir adama benzerim
Mehtaba dikili bakışlar zamanın perdesinde
Hesabı alt üst olmuş bir tüccara benzerim
Metanet buymuş demek her şeyi bırakmak
Bozuk para gibi harcadım hayatı, bakmadım ardıma
Zaman dost oldu bana hayatı harcamakta
Açmadı güllerim mevsimim olmadı bahar
Yaşamaksa bu yaşıyorum dostlar, azar azar
Geldim sana İstanbul sevdalarımla birlikte,
Bana güllerinden bir demet sun!
Sun ki gönlüm şad olsun
Ve geçmişine götür beni
Tılsımlı ve ihtişamlı geçmişine
Götür ki baygın ruhum gelsin kendine
O ki, bir ekmek kadar muhtacım ona
Su olsa doyamam içsem de kana kana
O benim rüzgarım, yağmurum ve güneşim
Onsuz bir an olsa, bilirim ateşteyim
Bekliyorum seni infazımı bekler gibi
Sana mahkum oldum sense bir zindan
Vuslata beş kala ayrılık rüzgarı esti
Her şeyi silip süpürdü insafsız bir tufan
Yürürken adım adım o arzunun peşinde,
Kendimden uzaklaştım yalnızları oynarım,
Ruhum ve bedenim dağların tepesinde,
Neden böyle yalnızım hep kendime sorarım.
Hayallerim yok oldu sanki yağmur damlası
Gafil gecelerde kurulmuş pusu ve oyuncağı olmuştur nefsinin
Acımasız saldırılar art arda devri dönmüştür kalbinin
Pişmanlık bulutları peşi sıra göz yaşı akıtmaktadır adına
Bir ışık var ki zulmeti nura döndüren parlamaktadır başına
Geceler uzun geceler sevdasına çullanmışlar yorgun yapraklar gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!