nadasa bırakılmış gönlümde
unutulmuş bir tohum tanesisin
yıkık duvarların dertleştiği
terkedilmiş şehirde yaşam gibi
köylü senin ışığında girer
Gizdir korkularımı tetikte kılan
Korkusuz yaşam çeliyor aklımı,
Beklentilerim kısırladı, yok çare.
Var olmak çarpıyor tüm çaresizliğimi yüzüme.
Korku; saklatıyor kendini ruhuma.
Merakım tiksintir kaderimi.
karartma geceleri
dökülsün aydınlık çeperlerimize
yaşam sinsin damarlarımıza
“yaşadım diyebilmek için” Nazım gibi
Yontsun bizi zaman eritsin kinimizi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!