Aşk şiiri yazmak çok kolay da
Varlığının yokluğu dizlerimi kırıyor
Düşüncelerim beynimi kemirirken
Kaybolmuşluğunun verdiği hüzünle
Tükenmişliğimin sarhoşluğu olma n’olur
Sesim haykırıyor sen diye titreyerek
Bir kulum ben
Bakarsanız kimseden farkım yok
Yılların verdiği değişimleri yaşadım
Derseniz ki saçlarına aklar düşmüş
Sebebine gelince
Yaşımın verdiği olgunluktan değil
Yüce Hakan buyurdu
Sefer vakti hazırlan
Fetih vakti çattı
Durmak zamanı değil
Bu yol kutlu, bu yol çileli
Hakkını helal eyle
Kaybettim,
Son kez bakarken
Hüznün penceresine
Bir derin iç çekiş
Kaldı bana
Mirasın.
Bu şiirim kardeş yüreğim Ayşe BOZKURT’a ithafen yazılmıştır...
Acılar biter paylaşıldıkça
Sevinçler de artar
Hayat sürer, gider
Kendi çapında
bir sigara içiminde
nefesimde çekiyorum
dumanımı savuruyorum
kara trenler gibi
dönüpte bakmıyorsun
alıcı kuşlar gibi
kırdım kalemimi
yazmayacak artık seni
sevdalardan
güzel günlerden
bahsetmeyecek
seni anmayacak
Sen
İçindeki beni sevmedin
Köşeleri varmış yüreğinin
Kıskandım
Gülün bülbülü kıskandığı gibi
Sevdim
Mecnun’un leyla’yı sevdiği gibi
Mavilik Güneş’in ışıklarını
Yakamozla taşırken geleceğe
Karşıki dağlar heybetiyle
Sisli akşamlara kucak açar
Açar da sensizliği bilmeden
Sigaramın dumanı karışır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!