(Verse 1)
Bir vakit sevdim seni, her şeyden çok
Gözlerin ışık, sözlerin umut
Ama şimdi sesin yok, izlerin solgun
Bir yabancı oldum sana, sanki yok oldum.
[Chorus]
Hoppa yana yana yanayım,
Gel dudağımda can bulayım,
Bir dokunuşla alev alayım,
Gel yârim, ateşle sarayım,
Yangınım sensin, hastan olayım,
[Chorus]
Hoppa yana yana yanayım,
Gel dudağında can bulayım,
Bir dokunuşla alev alayım,
Gel yârim, ateşle sarayım,
Yangınım sensin, hastan olayım,
Bir Gece ve Sonsuz Bir Sevgi
Hastalık insanı zayıf düşürür, çaresiz hissettirir. Ama dün gece, hayatımın en güçlü anlarından birini yaşadım. Sevdiğim kadın, melek gibi yanıma geldi. Sadece varlığı bile içimdeki tüm acıyı hafifletmeye yetti. Bana çorba yaptı, nane limon hazırlayacağını söyledi. O elleriyle hazırladığı her yudum, içime şifa oldu. Ama asıl şifa, onun bana olan sevgisiydi.
Gece boyunca benimle ilgilendi, bir an olsun yanımdan ayrılmadı. Sonunda kollarımda uyudu. Ona sarılarak uyumak… Dünyanın bütün güzelliklerini bir araya toplasan, bu duyguyu anlatamaz. Yüreğimde bir sıcaklık, ruhumda tarifsiz bir huzur hissettim.
[Verse 1]
In the shadows of my past,
Where pain lingered and love was lost,
You entered with a healing heart,
With every beat, you bridged the cost..
Onsuz geçen ilk gecenin sessizliği, bir nehir gibi akıyor içime. Gözlerim kapansa da zihnimde onunla geçen iki günün tatlı hatıraları dönüp duruyor. Teninin sıcaklığı, nefesinin huzuru, her şey sanki odanın içinde yankılanıyor. Ama şimdi o yok... Yastığım yalnız, odamda bir eksiklik. Kalbimde bir boşluk var ama o boşluk, onun varlığıyla dolmuştu.Bu sebeple terkediyorum bugünlük evimi anneme gidiyorum
Zihnim "Sabret" diyor, bu hasret geçici. Yarınlar yine bizi bulacak, sevgimiz yolları aşacak. Ama bu gece… Onsuz geçen bu ilk gece, sabrın ne demek olduğunu bana yeniden öğretiyor. Sevdiğin biri varken uyumak kolay; onun yokluğunda uyumaksa en büyük zorluk. Yine de gözlerimi kapatıp onun sesini, kokusunu, gülüşünü düşlüyorum. Belki rüyalarımda buluşuruz, bu ayrılık orada biter.
Ela gözlerine bakarken zaman durdu sanki... Şarkının her notası onun güzelliğini anlatıyordu, her sözcüğü ona dokunuyordu. Şarap kadehlerimizi kaldırırken, sadece o anın büyüsünde kaybolduk; başka hiçbir şeyin önemi yoktu.
Beraber kaydettiğimiz videoda, aşkın en saf halini gördüm. Gülüşü, bakışı, yanımda olması,başını omzuma yaslaması, kızıl saçları,kokusu… Hepsi bir tablo gibi kusursuzdu. O an, hayatın sadece bu kadar güzel olabileceğini düşündüm. Biz, o şarkıda, o videoda, o kadehlerde ölümsüzleştik. Bu yazı bile duygularımı tam anlatmaya yetmez ama bil ki, o anda sadece sen vardın ve o an, sonsuzluk kadar bizimdi.
Özlem aşkın Gölgesi
Seni ne kadar sevdiğimi,
Seni ne kadar özlediğimi...
Özlem, aşkın gölgesi Sultanım,
Aşk varsa, gölgesi de vardır;
Kalbin Kırık Camları**
Aşk, bir vitrinin parıltısında kaldı
Kırık camlara basarak yürüdüm sana doğru.
Her kan damlası bir şiir oldu,
Suskunluğumda çınlayan bir nağme...
Elâ gözlerinde bulurum huzuru,
O derin bakışlarda, sonsuz duruluğu.
Kalbim seninle kendini evinde hisseder,
Sevgilim, sana olan hislerim sonu olmayan bir nehir gibi akar.
Seni öylesine çok seviyorum ki,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!