Süleyman ile Muhayyel

Bir Süleyman vardı,
Hayali arkadaşım.
Onunla bir kale nasıl fethedilir,
Onu konuşuyorduk.
&
Süleyman ordu getirdi,
Ordu toplanmaya başlayınca;
Haber çoktan kale kumandanına,
Gitmişti...
Kale alındı, Süleyman iyi komutan.
Ama zayiat fazlaydı,
Kan oldukça dökülmüştü.
&
"Sen neredeydin?" Diye sordu bana Süleyman.
"İçerideydim." Dedim.
"Nasıl girdin?" Dedi.
"O an işime ne gelirse, o kılıkta."
Ben kale kumandanının yanına,
Kuşatmadan korkmuş,
Bir aciz gibi sığındığımda;
Süleyman ordusuyla harp ediyordu.
Benimse kumandanı düşürmem,
Saniyelik işe bakıyordu.
&
Süleyman şaşırdı tabi,
Açıklama yaptım;
"Ben, bizi futbol sahasına almayan,
Büyüklerin arasında faul yapıp;
Çok saha boşalttım Süleyman."
Süleyman o gün anlamıştı,
Kale en rahat içten fetholurdu.
&
Muhayyel düşler aleminde,
Süleymanla yine bir hikayede.
Uydurmaca hayaller ile,
Yine başka bir alemde.