Namuslu acıların çeker
Başucunda hayal gibi
Acele cesedini
Korkuların durmaz
Tırmalar it gibi
Sığmakta gözlerin
Usta yapılan ahşaba
Akı kireci bulan acı
Ve soysuz korkular
Soyar kabuğunu ruhunun
Silindi hatıralar defterimden bir bir
Artık korkmuyor ellerim ayazlardan
Cebimde bir kaç bozuk para şıngırtısı
Az kullanılmış anılardan satın alıyorum tenime
Üşümemek değil çıplaklığımı örtmekten
Silindi her kıvrım yüzümden bir bir
Hüzünde sonsuz yüreğin yangısı
Uykusuz tutar kucağı sancısı
Sarar çocukluğun özge yazları
Usul güneşlerimiz ağlamaklı
Beni benimle bırakma
Şiir diye öykündüğüm
Bir cehenneme düşerim
Yalnız bırakma
Öyle kapısız sözler dilimde
Sanki buhardan ayetlerle
Hüznü ellerimi doyuran yüzünle gel
Okunsun oradan telaşı ayrılıkların
Kapat gözlerini duyan olmasın
“ … her bakışınla
sancı yüreğime dolandı
İşte bilmiyorsun bunu Yanımda olmalıydı
Haykırışı zamanın
Üstünde güllerin kanı
Ve bayramlıkların
Zarifçe mezara uzanışın
Garip bende kalışın
Ortalık bir feryat bir figan…
Söylemiştim bu keşmekeş bu zaman…
Ardına kadar ayrılmış
Çürümüş sert mayınlarla
Her adımın aşka susamış…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!