Bir şiir yazardım sana, senden bahseden. Her bir mısrasında bulunduğun, her hecesi bir nefesin olan. Dudaklarından dökülen harflerin, mana denizine akarken izlediği yol boyu açan tomurcukların edasında dinlerdim belki seni.
Bir şiir yazardım sana, çağlayanın altında. Kaplumbağa misali yavaş ama emin adımlarla gelirken sana. Buram buram kokunu hissederdim, kavak ağacının tozlarında. Kelebeklerin koca bir ömründe görürdüm belki seni.
Bir şiir yazardım sana, kurak çöllerin ortasında. Renksiz sade bir kaktüsün kollarında. Nice mecnunların kahrolduğu bu yolda. Bir damla yağmurun hasretinde bulurdum belki ben seni.
Yoruldum biliyor musun. Sevmekten değil de sevdikçe acı çekmekten yoruldum. Zamanın benden aldıklarının peşinde koştukça yoruldum. Arkandan baktıkça, içten içe sitem ettikçe yoruldum. Bazı geceler senli rüyalarımdan ağlayarak uyanmaktan yoruldum daha çok.
Bide anlattım seni bildiğim her şeye. Hasretinle sarıldığım yorgana, göz yaşlarımın damladığı yastığa, dost bildiğim soğuk duvarlara...
Gözlerin gözlerime değdiğinde dermanı kesilir dizlerimin. Damla damla akar yüreğim hasret deryasına. Ah bilsen anlık bakışlarının bana verdiği tahribatı. İçimi dağlayanı. Yokluğunun açtığı yaraları...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!