Hayat dediğimiz anlamlı bir romandır
Yaşadıkça adım adım benliğe yazılan
Sevinci kederi ile gülleri dikeni ile
Unutulmaz vazgeçilmez bir sevdadır
Sen romanıçem dünya gözlü kraliçem
Gözlerinde mahşerin ahengini gördüğüm
Yalvarıyorum sana tanrım
Duy bi çare gönlümün feryadını
Aşka sevgiye hasret ağlıyor
Lütfünle dindir gözyaşlarımı
Kapıldım savrulup gidiyorum
Hicranın hazan tufanında
Bir ömür tükettim uğrunda
Bir gün seveceksin diye sen
Kaç yıl sürecek bu hasret özleyiş
Uzayan hasret yollarında
Aşka inanmıyorsun ben sevemem diyorsun
Sevgi cennet gülüdür neden koklamıyorsun
Sende gideceksin bu âlemden
Bilinmeyen o garip meçhule
Günahlarınla yalnız kalacaksın
Tutanın olmayacak ellerinden
Bir bir okunacak sana vefasızlığın
Okundukça çoğalacak acın ızdırabın
Bundan sonra sevmek mi?
Tövbeler olsun
Seninle ağlayıp gülmek mi?
Tanrım korusun
Sahte gülüş riyakâr bakışlardan
Zalimliğe kucak açmış
Bir arzusun bedenimde alev alev dolaşan
Bir sevgisin yüreğimde şuursuzca yaşayan
Aşık değil tutkunum aşktan büyük duygularım
Seninle başladı hayat seninle güzelleşti yaşamım
Söyleyemem anlatamam sana bunu
Kelimeler ifade etmez
Sana dünyanın tüm çiçekleri yerine
Bir kardelen yollamak isterdim
Ne yazık ki engin zirvelere ulaşamadım
Tıpkı sen bir nefes kadar yanımdayken
Sana ulaşamadığım dokunamadığım
Gizemli gözlerinin ahengiyle sarhoş olup
Kuruyan güle goncaya düşmüş
Bir damla su abu hayat gibisin
Yüreklerde yanık yanık savrulan
Kavurucu sam yelisin
O izven o nazın o gülüşün
İlham olmuş âşıklara şaire
Utanma kaldır başını bak semaya
Dinle melekler neler söylüyor
Kulak ver devri alem aşıklarına
Ezgilerinde sana nasıl sitem ediyor
Bağrıma bastığım taşlar ah edip ağladı
Ak düştü üzerlerine hasretimden
Gündüzlerim geceyle karıştı
Zaman kavramı nedir unuttum
Anlatamıyorum kimseye derdimi
Divane derler gülerler diye
Gülümseyerek doğan sabah güneşinde
Doğayla sevişen kır çiçeklerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!