Süleyman Canan Şiirleri - Şair Süleyman ...

Evliya Çelebi misali rüyasında heyecandan şefaat diyeceğine seyahat deyivermiş ve hikayenin devamı herkesce malum... Peki insan Mevla Diyeceğine heyecandan Leyla derse. Bu hikayenin sonunu, heyecandan Leyla demenin bedelini aslında herkes bilir, ama kimse anlatamaz söyleyemez, lanetin kendisini de bulacağından korkar, fark etmişsinizdir hiç tutkulu aşklar anlatılmaz mazide çürümeye bırakılır sanki hiç yaşanmamış gibi hayata devam edilir. En son ne zaman gerçek bir Aşk hikayesi işittiniz ya da bir aşka şahit oldunuz. Zaten mutlu son ile biteni var mıdır onu bilemem, ancak Aşkı yaşayanların ne kadar şanslı olduğunu söyleyebilirim
Bu özel duygu bu günlerde yerlerde süründüğü bilinmektedir, zamanımızda gerçek aşkı yaşayanlar pek azınlıktadır ama aşkı bir şekilde yaşayanlarda azımsanmayacak kadar da çoktur. Şunu söyleyebilirim aşık olan kişi özel biridir, kutsanmış biridir. Bu güzel duygunun neden kendisine verildiği hikmeti üzerinde uzun uzun düşünmeli ve sırrı çözmelidir. Bu sırrı çözmek elbette kolay olmayacaktır belki yıllar sürecek belki bir ömür.
İnsan ruh ikizinin ne zaman karşısına çıkacağını bilemez yüzlerce Leyla görmüştür, ama işte bu benim Leylamdır dedirtememiştir. Kapıyı ilk çalan aşktır o seni bulur ve o an karşına çıkan kişiye prangalanırsın, belki de kurtulmak için dökülür dudaklardan cini şişeden çıkaracak o sihirli tılsımlı söz... Leyla
Aşkına karlışılık bulsanda bulmasanda Leyla ya karşı olan seviginden yine hiçbir şey değişmeyecektir.
O an işte sonunun ne olacağını pek tahmin edemiyeceğimiz girift duyguların baş göstereceği, özgür iradenin ve aklın hükümsüz olduğu topraklara adım atmış oluruz.
Peki bu adımdan sonra geri dönüş var mıdır? . Siz karar verin, bana göre dönüşü olmayam çizgi çoktan aşılmıştır ve bu yoldan dönebilenini hiç görmedim berhzahtan dönen olmadığı gibi. Çünki bir kere andın Leyla yı, seni dünya cennetinden kovduracak günahı işledin bir kere, meçhul bir dünya ile burası arasında bulunan arafta yaşamaya sürgün edildin artık.

İki çay kaşığı telve ile bir fincan suyun aşkıdır kahve,
Demlendikçe köpürür aşk gibi
Mistik kokusu alır götürür hatıraların not düşülmüş sayfalarına
Muhabbet sevgi dostluk aşk gibi duyguları pekiştirir, aslında kahve bahane
İçildikçe mutluluklar gözlerden okunur
Kırk yıl hatırı vardır derler ama hatırı vardır bir ömür boyu