Süleyman Bektaş Şiirleri - Şair Süleyman ...

Kimilerine göre bir şehir aralık.
Kağızman’a bağlı bir ilçe,
Bin dokuz yüz yirmi kuruluşu,
Bin dokuz yüz altmış ilçe oluşu.
Üç ülkeyle komşu, müşterek kavşak,
Aras nehrine şirin bir akak.

Meyletme

Suyun mecrasına moloz dökersen,
Bendini zorlayıp yıkarsın bir gün.
Güneşi balçıkla sıvarım dersen,
Elini yüzünü yakarsın elbet.

Törenin Kitabı Yok

Sen gittin gideli ben tutu kaldım,
Bıraktığın yerde bul bari bari.
Gönlüme karıştın gözyaşım oldun,
İpek mendilinle sil bari bari.

Şiarım Sevgi Olmalı

Alıçlı kaşa oturdum,
Kendimi, kendime sordum,
İnsanım insandan doğdum,
Şiarım sevgi olmalı.

DİL YORULSUN TELLER AĞLASIN

Kurak toprakların çılgın sarısı,
Yağmur ol yağ toprağıma.
Damla, damla ak sineme.
Aşka dair tümcelerini,

ANADOLU İNSANI

Cefakârdır, vefakârdır,
Özü, sözü birdir,
Anadolu insanı.
Düşüncesi hür,

AİLE
Paylaşma güdüsü ailede başlar.
Sevgi çiçeğine bağdır aile.
Anne, baba, kardeş paylaşım başlar,
Sevgi paylaşılan yerdir aile.

Ağıt
Azrail gelmiş de soru soruyor,
Resul’umda tatlı canın veriyor.
Cenazesi tabut ile geliyor.
Bu kanlı motoru alma Meryem’im.

Gönlümün Kıvılcımı

Zaman oldu gün batımı,
Aramız bir kuş uçumu.
Gönlümün son kıvılcımı,
Sen olasın diye geldim.

Eyvana Dolmuş Gazelim

Hazan düşmüş bağlarıma,
Gel de şöyle yamacıma,
Yaslan yıkık duvarıma,
Sessiz, sessiz dinle beni.