Güzel olan düşlerde, hep sen varsın doluca,
Birde sen öyle olsan, sürse ömür boyunca.
Sade gönlüm görmüyor, sen karşımda olunca,
Dünyam başka oluyor, seni bende bulunca.
Hep umarsız umutsuz, bulmalara çalıştım.
Sen beni görseydin, benim gözümle,
İnan kıyamazdın, acı sözünle,
Birde sevebilsen, bendeki özle,
Su olup akardın, yanan gönüle.
Sensiz olmuyorki, gönlümde hep sen,
Tutundum umuduma, hep sevgi sundum sana,
Birgün belki muhtemel, karşılığı olur da!
Bu devirde Leylâ'mı, mecnunluk anlasana
Kalmayacak bilirim senden çok izler bana.
Ne sundun bana sevgi, ne açtın bana gönül,
Hal eski, ahval eski, zamana uyamadım.
Önümde hep gedikler, düştüm tutunamadım.
Vuslata eremedim, duyguyu sayıkladım.
Tek kişi iki perde, tiyatroyu oynadım.
Gayri geçer bu gönül, kendinden geçenlerden.
Hep hasretlikmidir, bahtıma çıkan,
Yaşam bu diyorlar yürek söylüyor.
Sade bendemidir şimsekler çakan,
Dil söylemese de, yürek söylüyor.
Özlemi yanında hala yaşarken,
Seni çok var sanmıştık, harcadık duman duman,
Geç bulduk değerini, kalmadı dizde derman.
Hem gündüz hem geceni, karıştırdık çok zaman,
Bitmeyecek gibiydin, şimdi halimiz yaman.
Kapıldım gidiyordum,hiç hesapta yoktun sen,
Yanımda olmayışın, hep özlemler getirdi.
Aldı bu gönlü benden, yanlızlıkla bitirdi.
Sevmenin bedelini, bana böyle gösterdi.
Kanmıyor ne söylesem, yanlız seni istedi.
Bu aşk bu özlem ile, yağmasa ıslanırım.
Kolay olmuyor ki, seninle olmak.
Elbet bahşedildi, seni yaşamak.
Haşa isyan değil, biliyor da HAK.
Şükür silâhımdır, bitsaende hayat.
Kimine nasihat, kimine öğüt.
Şimdi ağlıyorsa, öksüz yavrular.
Kimse sanmasınki, kâr kalır bunlar.
Bir yumruk olursa, can ile canlar.
Umut saçacaktır, bize yarınlar.
Dilerim bu gaflet, gelirde geçer.
Hangi gönül bizden yana,
Ona açık sonuna dek.
Dönüyorsa bir o yana,
Tabip isen elini çek.
Sevdiğinde sevilirsin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!