Her seherde gül dalına konarım
Goncaların aşkı ile yanarım
Goncalardan vefa görmem ağlarım
Gülü benden beni güllerden ayırma yarab
Benim öz vatanım öz ana yurdum
Sene 1926 ben sende doğdum
O anda hayata başlamış oldum
Doğduğum şehirsin ey güzel Besni
17 yaşındaydım senden ayrıldım
Unutulmuş bir kale var güneydoğuda
Bu kale besni kalesi kalmış kuytuda
Ne arayan var ne soran ne onu bilen
Seni ancak sen bilirsin besni kalesi
Bülbül mekan etmiş gül bahçesini
Her seher duyurur güle sesini
Gül bülbülü duyar cevap veremez
O içinde saklar hep sevgisini
Bülbül feryat eder ağlar hep ağlar
Sana hayli uzaktayım
Besnim sana gelemedim
Gelmeyi çok arzu ettim
Fakat çare bulamadım
Sana hayli uzaktayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!