Süleyman Altunbaş Şiirleri - Şair Süley ...

****SENSİZLİĞE İMKÂNSIZIM***

Sus/ma..!
Sustukça yalnızlığında vurulursun
Esir ol/ma..!
Kuruyan mevsimlerin boş hayâllerine

Biliyor musun,
Sen varya,
gülümseyişinle beni bütün kederlerimden âzâd ederdin
içimde, yokluğunla tek tek kırılan dallar,
gelişinle yeniden hayata tutunurdu
yüzüme vuran gün ışığınla birlikte binlerce cümle üşüşürdü beynime

BU GÜN KENDİMİ BULDUĞUM KADAR “SEN”İM


Kelebeğim,
gönlümün kırılgan yanlarından baktım güne,
bu gün kendimi bulduğum kadar Sen’im…

###___


… siyah
…hayâlet bir gece
…düşler denizi

###___


Ey vefâsız,
kırılgan zamanlardan kalma bu göz yaşların
şimdi kup kuru bir çölü andırıyor ruhun

kelebeğim,
kimsesiz,
ıssız bir dağda garip bir derviş olmak isterdim
dinlerdim tabiatın müziğini;
denizden gelip yamaçlarda çığlık atan bulutları,
kıyılarını döven hayırsız,hırçın dalgaları

Gül goncam,
gecenin bu geçkin saatinde
bir yudum özlem,
bir yudum hüzün
bir yudum 'mavi' kokuyorsun..
başım omzuma doğru secde ederken

Kelebeğim,
Salı akşamı…
birazdan hüzünler iner
bir bir hayâlimden
içerde Seni bekleyen yangın bir yürek…
havada ağır kasvet kokusu

Kelebeğim,
sevda solgunu yüreğim yine Sensizliği karşılıyor bu saatte
uzun süre olduğu gibi soğuk umutlarım üşütüyor düşlerimi
çocuksu hüzünlerime gömüyorum kimsesizliğimi
bendeki bana ağlıyor hiçliğim
dönülmez tövbelerim tek sığınağım Sana hasret bu saatte azap

Sen
vurdun,
sapladın mavi saplı hançeri yüreğime
biteviye kan kaybediyorum
hain gülüşlerinde
artık faili meçhûl bir cinayetin var;