Süleyman (a.s.) Kıssası Şiiri - Ömer Tolgay

Dâvûd’a ve Süleyman’a ilim verdik, andolsun!
Dediler ki, “bizi üstün kılan Rabbe hamd olsun”
Süleyman, Dâvûd’a varis oldu ve “Ey nas, dedi
Kuşça konuşma ve apaçık lütuflar verildi".
Orduları Süleyman'ın toplanmıştı önünde
Cinler, insanlar ve kuşlardan bir sevk düzeninde.
Nihayet karınca vadisine geldiklerinde
Bir karınca dedi: "Karıncalar! Yuvaya girin,
Süleyman ve ordusu gafletle sizi ezmesin.

Süleyman, tebessüm edip onun sözüne
Dedi: “Rabbim! Beni; bana, ana-babama
verdiğin nimetlere şükre ve rızana
ereceğim salih amelleri yapmama
Yönlendir ve beni merhametinle kuşat
böylece salih kullarının içine kat!”
Süleyman, kuşlara göz atıp bir yokladı
ve dedi: “ niçin göremiyorum Hüdhüd’ü? ,
N'oldu yoksa (dedim mi) kayıplara karış.
Şiddetli olur azabım, nerede bu kuş?”
“Açık bir delili yoksa böyle yapmaktan,
Kurtulamaz cezamdan, kafası kopmaktan.”
(Süleyman'ın tehdidi sanki dağlar deldi)
Derken Hüdhüd çok beklemedi, çıkageldi
Dedi: “Senin bilmediğin bilgiye erdim
Sebe’den sana sağlam bir haber getirdim.”
Onların hükümdarını gördüm, pek zengin
Ve kocaman tahtı olan güzel bir kadın.”
Allah’ı bırakmış, güneşe tapıyorlar,
Şeytanın süslediği yola sapıyorlar.”
“Göklerin ve yerin gizemini gösteren
sizin gizli açık her şeyinizi bilen
O Allah’a secde etmemeleri için
(Yoldan çıkarmış şeytan, demiş, bunu seçin.)”
Allah, O'ndan başka bir ilâh bulunmayan
Rabbidir, büyük Arş’ın (gökleri kaplayan).
Süleyman, Hüdhüd’e dedi: “doğru mu sözün
göreceğiz yoksa yalancılardan mısın.”
“Benim şu mektubumu götür onlara at,
Sonra yanlarından ayrıl ve sonuca bak.”
Sebe melikesi Belkıs “Ey eşraf! dedi,
Bana çok önemli bir mektup gönderildi”
“Mektup, Süleyman’dan olup, 'Rahman ve rahim
Allah'ın adıyla’ diye çağırır, der: 'Gelin,
‘Bana karşı sakın büyüklük taslamayın
ve bize katılıp müslümanlardan olun'."
Ve dedi ki: “Ey önderler! Durumum için
Siz olmadan, karar vermem, görüş bildirin.”
Dediler: “Biz savaşçılarız güçlü, çetin,
Ne emredeceğini düşün, emir senin..”
(Melike) dedi ki: “Krallar bir beldeye,
Girdiler mi, orayı harap ederler ve
halkının önderlerini zelil hâllere
düşürürler. Böyle yaparlar onlar işte”
“Ben onlara bir hediye göndereceğim,
Elçiler ne haber getirir göreceğim.”
(Elçi) gelince, Süleyman’ın huzuruna
Süleyman (dönerek o an) dedi ki ona:
“Siz bana malla destek olmak (ve böylece
beni etkilemek) mi istiyorsunuz ki?
Oysa Yüce Allah’ın bana lutfettiği,
hayırlıdır size verdiğinden ve lakin
hediyenizle ancak siz sevinirsiniz.”
“Sen onlara dön ve söyle, andolsun ki, biz
karşı koyamayacakları ordularla
gelip, onları oradan zillet içinde,
çıkarırız küçük düşürülmüş biçimde.”
Süleyman, “Ey kabinem! Dedi, Onlar bana
teslim olmadan önce hanginiz yanıma
onun (o büyük) tahtını getirebilir?”
Bir ifrit cin dedi: ”Sen kalkmadan yerinden
ben onu sana getiririm, şüphesiz ben,
güvenilir biriyim, buna gücü yeten”

Kitaptan bilgisi olan biri “Ben onu,
getiririm, kapayıp açmadan gözünü"
dediği anda Süleyman, tahtı yanında
yerleşmiş bir hâlde görünce şöyle dedi:
“Bu, şükür mü, nankörlük mü edeceğimi
denemek için, Rabbimin bana lütfudur
Şükreden kendisi için şükretmiş olur.
Kim de nankörlük ederse (bilsin ki) Rabbim
Her yönden sonsuz zengin, cömerttir, bilirim."

Süleyman “Tahtını tanınmaz yapın, dedi.
Bakalım tanır mı, yoksa tanıyamaz mı?”.
Belkıs'a, “Senin tahtın böyle mi?” denildi.
“Sanki o! Fakat zaten daha önce, dedi.
"Bize bildirilmişti ve teslim olmuştuk."
Daha önce Allah’tan başka taptıkları
engel olmuştu ona, o kafirlerdendi.
Ona “köşke gir” denildi. Köşkü görünce
(zeminini) derin su sanıp çekinince
Eteklerini topladı, Süleyman, ona
“Bu, (zemini) billurdan bir saraydır” dedi.
Belkıs dedi “Rabbim! Ben şüphesiz nefsime
Zulmetmiştim, şimdi Süleyman'la birlikte
Teslim oldum Allahu Rabbu'l-âlemîn'e ”
-------