Şulesi Düşmüş Aşkın, Aşk Yakmakta Kendin ...

Bir handedir kadın,
Gül yüzlü hurilerin imrendiği.
Kahkahasında gözyaşı saklayan merhamettir.
Güneştir ışığında alevlerin küllendiği.
Yürek hanedanında yetimleri kollayan bir eştir...
Aşkı serçelerin gagalarına saklayan bir nur,
Günahlarının apansız kurbanıdır.
Dudakları tahsir edilen bir sır,
Külhanı Mecnun kılan aşk tufanıdır.
Paçavradan evreni örten vakar,
Vahşiden hammame oldurandır.
Teessürle Rabbe haykıran efkar,
Olunmaz zaferler kıldırandır.
Bir mazi arama hakikat kıl söze,
İsabet eyle bu şiir tüllere perde,
İrfanı istersen lutfet aşkından öte
Aşk birdir, Hak bir,
Yoktur Hak' tan gayrı aşk.
Birden gayri her varlık aşkın katilidir.
Şulesi düşmüş aşkın,
Aşk yakmakta kendini...
Şeb- i yeldaya uğramalı vuslatın kaderi,
Bir mehal demlenmeli yüreğim.
Aşkın numası yürek hazinesinde saklıyken,
Aşkı ihlalin hükmünü idama yeltenmeliyim...
Bu bir ihtar!
Suskunluğum ruhuna bir hazar dileği.
Var mı yeryüzünde sevdanın bükük bileği?
Bir lutuf, bir ihsandır aşıkların vikayesi,
Bu ne leyla, ne Şirin, ne Züleyha hikayesi,
Sorarsan şayet,
Aşkın nümasına adadığı ölümsüz vedayisi...