Kimbilir, sensiz daha kaç hüzünlü bahara merhaba diyeceğim.
Kaç mevsim içimde büyüteceğim seni...
Solungaçlarıma çektiğim hava gibi,
Kimbilir, daha kaç nefesle seni içime çekeceğim
Dalgalarla birlikte çılgınca,
Kaç defa kayalıklara çarpacağım sen diye...
Kusura bakma kalbim
Bu gece ay
Yalnızlığıma saldırıyor
Aklım bana yoldaş değil
Yine yağmalanmış yıldız bahçeleri
Tarumar olmuş
Sönmüş yıldız
Elveda sancısında
Düşer yeryüzüne
Tozları gömülür dizelere
Sisler arasında umut
Nasıl da hızlı yayılıyor
Sarmaşık dallarında sevgisizlik
Sarıyor mahşeri teni
Şehvet ateşinde
Kendi kuyruğunu ısıran yılan
Gitmeliyim
Ay ışığına dargın diyarlardan
Beyazın hafifliğine sarılmalı ruhum
Koşmalı hayata çocukların sevinciyle
Zeytin ağacının gümüşi tenine asılı kokusu
Dökülmeli içime içime...
Ne kadar da inatçı yağmur
Deliyor toprağı damlalar
Şemsiyesiz ıslak yeryüzü
Gökyüzü peşinde görünmez
Asma köprüydü zaman
Ne çok uzak, ne çok yakın
Yıkılan bu arsız sokaklar
Vedalara gömdüğümüz insanlık
Bir çağın gürültüsü
Öfkeyle geçiyor
Gözlerinin içinde
Karanlığın yürüdüğü sevgili
Gecenin içinden çekilip
Gidebilirsin
Karanlığını da yanına alarak...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!